عملکرد دستگاه اکسیژن ساز

دستگاه اکسیژن ساز خانگی در سال ۱۹۷۰ اختراع شد. قبل از این دوره برای اکسیژن رسانی خانگی از سیلندرهای اکسیژن بسیار سنگین و فشار بالا و یا از سیستم کوچک مایعات فریزری استفاده می کردند.

در هر دو این روش ها تامین کننده گان باید مکررا از خانه بازدید و منبع اکسیژن را پر یا تعمیر کنند. اما اختراع دستگاه اکسیژن ساز، آن را به شایع ترین و پرطرفدار ترین روش انتقال اکسیژن در خانه تبدیل کرد.

طرز کار:

دستگاه های اکسیژن ساز اکثرا از تکنولوژی PSA ( جذب نوسانی فشار) استفاده می کنند این دستگاه، اکسیژن را می‌گیرد و نیتروژن های آن را جدا می کند و یک گاز غنی شده از اکسیژن تولید می کند و در اختیار کسانی که سطح اکسیژن خونشان پایین است قرار می دهد.

این دستگاه یک منبع اقتصادی اکسیژن در فرایند های صنعتی نیز می باشد و در این زمینه به ژنراتور گاز اکسیژن نیز معروف است. دستگاه اکسیژن ساز برای جذب گازها از یک غربال مولکولی استفاده می کند و با تکنیک جذب نوسانی فشار، نیتروژن را به مواد معدنی زئولیت تبدیل و نیتروژن ها را کاملا خارج می کند. این کار باعث باقی ماندن اکسیژن به عنوان گاز اصلی و اولیه می شود. در فشار های بالا زئولیت به دلیل گسترده بودن سطح و ویژگی های شیمیایی اش نیتروژن زیادی جذب می کند. پس از جمع آوری اکسیژن و دیگر مواد آزاد، فشار پایین می آید تا نیتروژن ها به راحتی دفع شود.

دستگاه اکسیژن ساز از یک کمپرسور هوا، دو سیلندر پر زئولیت، یک مخزن مساوی کننده فشار و چند شیر فلکه و لوله تشکیل شده است.

در ابتدا اولین سیلندر هوا را از کمپرسور دریافت کرده که این روند حدود ۳ ثانیه طول می کشد. در این حین فشار در سیلندر اول ۲.۵ برابر فشار فشار جوی می‌شود و زئولیت با نیتروژن اشباع می شود. زمانی که در سیلندر اول اکسیژن به مرحله خلوص میرسد، دریچه ای باز می‌شود و گاز اکسیژن خالص را به مخزن فشاری که به شلنگ بیمار متصل است، می رساند.

سپس هوا از کمپرسور وارد سیلندر دوم می شود و در اواسط سیکل دوم نیز یک تغییر شیر فلکه وجود دارد و گاز را به سیلندر اول و از آنجا به جو محیطی باز می گرداند.

دستگاه اکسیژن ساز قابل حمل

از سال ۲۰۰۰ به بعد بسیاری از شرکت ها دستگاه اکسیژن ساز قابل حملی تولید کردند که بطور متوسط یک الی پنج لیتر اکسیژن به طور مداوم تولید می کند.

دستگاه های قابل حمل یا اکسیژن ساز پرتابل یا با وصل شدن به پریز برق کار می‌کنند و یا برای فعالیت های خارج از خانه دارای باتری هستند. این دستگاه ها سیار هستند و به خروجی های DC در خودرو نیز وصل می شوند.

امنیت :

دستگاه های اکسیژن ساز مزیت هایی نسبت به سیلندر های اکسیژن دارند به طور مثال سیلندر های اکسیژنی دارای نشتی هستند و خطر آتش را بالا می برند.

دلیل استفاده :

دستگاه اکسیژن ساز برای انتقال اکسیژن به بیماران تنفسی به کار می رود. این دستگاه به منظور رساندن اکسیژن کاملا خالص به بیماران، دارای فیلترهای مخصوصی برای جداسازی نیتروژن از هوا می باشد.

دستگاه های اکسیژن ساز خانگی نیز همانند  تمامی دستگاه های دیگر جهت عملکرد صحیح  به نگهداری و سرویس احتیاج دارند و خوشبختانه نگهداری از این دستگاه های اکسیژن ساز خانگی کار بسیار ساده ای می باشد.

هر تانکر اکسیژن در دستگاه های اکسیژن ساز خانگی به اندازه ۲۴۹.۶ دقیقه و یا ۴ ساعت و ۱۵ دقیقه اکسیژن دارا می باشد.