چه کسانی باید از دستگاه اکسیژن ساز استفاده کنند؟

زمانی که اکسیژن هوا به زیر ۱۰ درصد برسد مغز دچار تورم می شود وقتی که میزان اکسیژن مصرفی به کمتر از ۶درصد می رسد حیات فرد در معرض خطر قرار می گیرد.

زمانی که برای فرد اکسیژن رسانی شروع می شود علایم شروع به بهبود می کند.

اگر بهبود رخ ندهد باید به عوارض ناشی از کمبود اکسیژن فکر کرد.

کمبود اکسیژن در بدن به طور کلی هیپوکسی نامیده می شود. علامت بالینی مهم آن سیانوز یا کبودی لبها و صورت است.

کاهش اکسیژن رسانی منجر به تورم و آسیب بافت ها می شود که اگر ادامه پیدا کند در نهایت منجر به مرگ سلول و آسیب اندام می شود.

از آنجا که سلولهای مغز حساسیت بالایی نسبت به مصرف اکسیژن دارد اولین جا بافت مغز است که بیش از چند دقیقه دوام نمی آورد و اگر سریع جبران نشود منجر به آسیب غیر قابل بازگشت سلولی و در نهایت مرگ مغزی می شود.

متخصصان بیماری ریوی تاکید می کنند که بکارگیری و استفاده از دستگاه اکسیژن ساز برای بیماران ریوی ضروری است به طوری که ترخیص بیماران ریوی از بیمارستان منوط بر استفاده از دستگاه اکسیژن ساز در محیط خانه است.

دستگاه اکسیژن ساز یکی از ابزارهایی است که بیماران ریوی، پنومونی، قلبی، آسمی و حتی افراد سالم جهت رفع خستگی روزانه می توانند از آن استفاده کنند. این ابزار به روش جذب مولکولی اکسیژن خالص را از هوای ورودی جدا کرده و پس از مرطوب نمودن آن توسط یک سوند در اختیار بیمار قرار می دهد.

برای بیمارانی که از آمفیزم، بیماری مزم نانسداد ریه و یا سایر بیماریهای تنفسی رنج میبرند، دستگاه های اکسیژن ساز یکی از تجهیزات ضروری پزشکی هستند.

بیماران حاد ریوی، پونومی، آسمی، قلبی و حتی افراد سالم نیز جهت رفع خستگی روزانه میتوانند از این دستگاه استفاده کنند. زندگی بسیاری از بیماران به این دستگاه وابسته است. برای تامین مستمر اکسیژن، در محیط خانه، برای بیماران نیازمند به اکسیژن تراپی، استفاده از این دستگاه مفید خواهد بود. پزشکان اغلب مقدار اکسیژن مورد نیاز بیمار را در نسخه مشخص میکنند. این میزان اکسیژن اغلب با واحد لیتر در دقیقه معین میشود. بسیاری از بیماران، بسته به شرایطشان به جز هنگام روز در شب نیز به دستگاه اکسیژن ساز نیاز دارند. در این صورت نیاز به استفاده از اکسیژن سازهای خانگی خواهد بود

سایر کاربردهای اکسیژن درمانی:

• به عنوان پادزهر در مسمومیت با گازهای سمی به ویژه گاز مونواکسید کربن
• ضدعفونی کننده به ویژه در برابر میکروبهای بی هوازی (میکروبهایی که در برابر اکسیژن توان مقاومت ندارند)
• کاهش تورم و تجمع مایعات در بافتهای بدن که در بهبود سوختگی ها کمک میکند.
• بهبود هیپوکسمی (کاهش فشار اکسیژن خون سرخرگی)
• تغییر در تعداد یا الگوی تنفس ممکن است به علت هیپوکسمی باشد.علایم هیپوکسی شامل: پرخاشگری، عدم هوشیاری، گیجی، خواب آلودگی، کما، تنگی نفس، افزایش فشار خون، بی نظمی ضربان قلب و تعریق شدید است.
• هیپوکسی در صورت شدید بودن میتواند زندگی فرد را به مخاطره بیاندازد. با پیشرفت سریع هیپوکسی، تغییراتی در سیستم عصبی مرکزی ایجاد و بیمار دچار ناهماهنگی حرکات و اختلال هوشیاری میشود.
• در هیپوکسی مزمن (مانند آنچه که در بیماریهای انسداد مزمن ریه دیده میشود) ممکن است خستگی، خواب آلودگی، بیتفاوتی، بیتوجهی و تأخیر در واکنشها به وجود آید.
• اکسیژن درمانی کوتاه مدت میتواند برای گروه کوچکی از بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریوی مفید باشد.

دستگاه اکسیژن ساز برای چه کسانی توصیه نمی شود:

دستگاه اکسیژن ساز خانگی  باید طبق تجویز پزشک استفاده شود. بدیهی است که استفاده خود سرانه و نا بجا موجب ایجاد تهدیداتی برای فرد خواهد شد که یکی از آنها مسمومیت اکسیژنی میباشد و برای زنان باردار و کودکان باید حتما تحت نظر پزشک متخصص استفاده کنند.